Οι ευρωβουλευτές του Βολτ για την εμπορική συμφωνία με τις χώρες της Νότιας Αμερικής

Τι μας προβληματίζει στη συμφωνία ΕΕ–Μερκοσούρ

• Αμφιλεγόμενος μηχανισμός «εξισορρόπησης»: Για πρώτη φορά σε συμφωνία της ΕΕ, προβλέπεται η δυνατότητα για τις χώρες της Μερκοσούρ να ζητήσουν αποζημίωση εάν νέες ευρωπαϊκές νομοθεσίες περιορίσουν τα εμπορικά τους συμφέροντα. Δεν είναι σαφές αν αυτό θα ισχύσει για νόμους που σχετίζονται με την προστασία του περιβάλλοντος ή την καταπολέμηση της αποψίλωσης των δασών. Αν ισχύσει, τότε πρόκειται για έναν επικίνδυνο και ανησυχητικό μηχανισμό.

• Ανεπαρκείς περιβαλλοντικές δεσμεύσεις: Η συμφωνία περιλαμβάνει γενικές δηλώσεις συμμόρφωσης με τη Συμφωνία του Παρισιού και στόχους για την αειφορία, όπως η σταδιακή κατάργηση της αποψίλωσης μέχρι το 2030. Ωστόσο, οι δεσμεύσεις αυτές είναι περισσότερο συμβολικές και δεν συνοδεύονται από δεσμευτικούς μηχανισμούς εφαρμογής.

• Ξεπερασμένο αγροτικό μοντέλο: Η συμφωνία στηρίζεται σε ένα παραδοσιακό, μαζικό μοντέλο αγροτικής παραγωγής, το οποίο δεν ενσωματώνει τις σύγχρονες ανάγκες για βιώσιμα, υγιεινά και περιβαλλοντικά υπεύθυνα διατροφικά συστήματα, ούτε στην Ευρώπη ούτε στη Νότια Αμερική.

• Ενίσχυση επιβλαβών εξαγωγών: Με τη μείωση των δασμών, ευρωπαϊκές εταιρείες θα μπορούν να εξάγουν στη Μερκοσούρ προϊόντα που είναι απαγορευμένα στην ΕΕ, όπως συγκεκριμένα φυτοφάρμακα και χημικά. Αυτό αποτελεί σοβαρό ηθικό και περιβαλλοντικό πρόβλημα.

Γιατί τελικά η συμφωνία πρέπει να στηριχθεί

• Γεωπολιτική ανεξαρτησία της Ευρώπης: Η ΕΕ χρειάζεται να μειώσει την υπερβολική εξάρτησή της από μεγάλες δυνάμεις όπως η Κίνα και οι ΗΠΑ. Η ανάπτυξη των σχέσεων με τις χώρες της Μερκοσούρ αποτελεί ένα σημαντικό βήμα προς μια πιο ανεξάρτητη και ισορροπημένη εμπορική πολιτική.

• Συνεργασία σε ισότιμη βάση: Η συμφωνία προσφέρει την ευκαιρία για μια αμοιβαία επωφελή και δίκαιη συνεργασία με τη Νότια Αμερική. Μέσα από αυτή τη διαδικασία, ενισχύεται η προώθηση υψηλότερων προτύπων σε εργασιακά, περιβαλλοντικά και κοινωνικά ζητήματα στις χώρες της Μερκοσούρ.

• Το κόστος της αποτυχίας είναι μεγάλο: Εάν η συμφωνία απορριφθεί, είναι πιθανό οι χώρες της Μερκοσούρ να στραφούν ακόμη πιο έντονα προς την Κίνα, μειώνοντας σημαντικά την επιρροή της Ευρώπης στην περιοχή. Ταυτόχρονα, η ΕΕ θα χάσει την ευκαιρία να διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στον καθορισμό παγκόσμιων κανόνων για την αειφορία.

• Πρόσβαση σε κρίσιμες πρώτες ύλες: Η Μερκοσούρ διαθέτει στρατηγικούς φυσικούς πόρους, απαραίτητους για την πράσινη μετάβαση της Ευρώπης. Η συμφωνία προσφέρει ασφάλεια στον εφοδιασμό και μειώνει την εξάρτηση της ΕΕ από άλλες αγορές, κυρίως την Κίνα.

• Πλαίσιο για μεταρρυθμίσεις και προώθηση προτύπων: Αν και δεν είναι τέλεια, η συμφωνία θέτει ένα θεσμικό πλαίσιο που μπορεί να αξιοποιηθεί για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και των περιβαλλοντικών κανόνων. Σε συνδυασμό με άλλες πρωτοβουλίες της ΕΕ, μπορεί να φέρει θετικές αλλαγές.

• Απόρριψη σημαίνει απώλεια αξιοπιστίας: Μετά από 20 χρόνια διαπραγματεύσεων, μια ενδεχόμενη απόρριψη θα έπληττε σοβαρά την αξιοπιστία της ΕΕ ως εταίρου στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις και θα υπονόμευε τη στρατηγική της για διαφοροποίηση των εμπορικών συνεργασιών.

 
Γνωρίζουμε ότι η συμφωνία δεν είναι χωρίς προβλήματα. Όμως, στο σημερινό γεωπολιτικό περιβάλλον, η Ευρώπη δεν έχει την πολυτέλεια της απομόνωσης. Η εμπλοκή δίνει επιρροή και δυνατότητα διαμόρφωσης κανόνων – η αποστασιοποίηση όχι.

 Ως εκ τούτου, υποστηρίζουμε την κύρωση της συμφωνίας, πάντα με βάση τις αξίες, τα δεδομένα και το μακροπρόθεσμο δημόσιο συμφέρον.